Adventure Games
«Μodus vivendi»(*) Adventure Game 95Ζώντας στα δροσερά ελατοδάση του Σαραντάπηχου και του Πάρνωνα,
ανακαλύπτoντας τη βυθισμένη πόλη στο Παυλοπέτρι, τιθασεύοντας πανέμορφες
μηχανές χαράς, σε κύματα και αμμοθίνες, το συμπέρασμα είναι ένα: adventure
game ?95 ή «τρόπος του ζην»(*)
Κείμενο-Διαφάνειες:
Αλέξανδρος Τσαντούλας
ΠΡΩΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ του Ιουλίου. Οι σκιές στη Μαρίνα Αλίμου μικραίνουν καθώς ο
ήλιος ανεβαίνει και ο θόρυβος της παραλιακής δεν είναι τίποτε άλλο από
άπειρες ηχητικές αρμονικές, κινητήρων, συστημάτων μετάδοσης και
τροχοπέδησης, ραδιοσχολιασμού και ραδιοψυχαγωγίας στα διάφορα FM.
Πεπατημένος μονόδρομος να οδηγεί σε κέντρα και απόκεντρα για το
συμβολαιογραφημένο οκτάωρο, το άτυπο παρατετράωρο ή στη χειρότερη
των περιπτώσεων υπερωριακό πολύωρο ενσυνείδητο ή μη.
Όμως παρά δίπλα, στη μεγάλη νησίδα με το αυτοποτιζόμενο γκαζόν, κάτι το
διαφορετικό υπάρχει. Μάτια παιδικά γεμάτα φως, αλλά και με κάποιους
αδιόρατους δισταγμούς, που όλα όμως δείχνουν να αδημονούν.
Ένα ακόμα Adventure Game τροχοδρομεί στην τεράστια λεωφόρο της αισιοδοξίας
για τη γνώση, της τόλμης για τις εμπειρίες ζωής.
Διόδια Ελευσίνας, Διώρυγα Κορίνθου (Ισθμός ήταν πριν από έναν αιώνα),
Ροζενά, Εβροστίνα.
Το ορεινό τοπίο δημιουργεί ένα σφίξιμο. Καμένη γη και μοναχικοί σκελετοί
από κυτταρίνη. Οι αναβαθμίδες μάχονται με τα τεράστια νεροφαγώματα στις
πλαγιές. Θλίψη γι? αυτούς που δεν ένιωσαν το δάσος, ανάθεμα σ? αυτούς που
το κατέστρεψαν.
Συνεχίζουμε προς τα πάνω. Σποραδικά στην αρχή και καταιγιστικά στη συνέχεια
καθώς μαυρόπευκα και έλατα ξεπετάγονται. Χαμόγελα ανακούφισης αναβλύζουν.
Οροπέδιο του Σαραντάπηχου και η αυτόβουλη προσαρμογή υλοποιείται στο
ρούφηγμα του αέρα και των εικόνων, στο άγγιγμα της αγριοτριανταφυλλιάς και
της υποαλπικής χλόης.
Οι σκηνές στήνονται, οι λάμπες χρωματίζουν το δειλινό του δάσους, η τέχνη
και η τεχνική στο άναμμα της φωτιάς μεταλαμπαδεύονται και το ισχνό φεγγάρι
χάνεται πριν ανδρωθεί.
Για κάποια από τα παιδιά, που ζουν το camp-fire στον παγωμένο πια αγέρα και
νιώθουν μιάν αίσθηση συντροφικότητας να τα γεμίζει, είναι το πρώτο βίωμα
μακριά από το σπίτι.
H οικογένεια-ομάδα λειτουργεί και η μουσική του δάσους κλείνει απαλά τα
βλέφαρα. Οι ώρες γίνονται λεπτά και το φως ξεχύνεται πέρα απ? τη μεριά της
Ζήρειας.
Νέα μέρα, νέοι άνθρωποι...
H ηχητική πανδαισία από τους Γιαπωνέζους Kodo ξεχύνεται από παντού και τα
επίπεδα ενεργοποίησης πετάνε ήδη ψηλά.
H πορεία συνεχίζεται προς το Ιόνιο. Κουκουναριές καταπράσινες, στροφυλιές
υγιέστατες. Το υπέροχο δάσος δίνει τη θέση του στους αμμόλοφους με τ?
αρμυρίκια. Οι θαλάσσιοι κρίνοι είναι μακρύτερα, αλλά οι πολυποίκιλες
κλίσεις του εδάφους είναι κοντά μας. H πίστα στήνεται, τα γνώριμα σημαιάκια
οριοθεσίας των 4ΤΡΟΧΩΝ σε σημεία επίκαιρα. Φόρμες και κράνη, οδηγίες,
επίδειξη και η ώρα της αλήθειας φτάνει για την κάθε νεανική καρδιά, που
δουλεύει βαθιά στο κόκκινο. O συνοδός-εκπαιδευτής μας, γνωστός δοκιμαστής
των δίτροχων βολίδων, είναι πολύ συγκρατημένος για το επιδιωκόμενο
αποτέλεσμα. Όμως έχοντας εικοσαετή στενή επαφή με τη σπουδάζουσα νεολαία, η
δικιά μου βεβαιότητα για τις απύθμενες δυνατότητες των παιδιών βγήκε
αληθινή. Χάρμα ιδέσθαι οι επίδοξοι κατακτητές του Paris-Dakar και του Ράλλυ
των Φαραώ, υπολογίζουν με επιτυχία τις σωστές γραμμές στην πολύ ρευστή άμμο
και αντιμετωπίζουν νικηφόρα κατηφόρες, ανηφόρες και αρνητικές κλίσεις. Όλοι
λάμπουν, ο ήλιος γίνεται πορφυρός, ο ιδρώτας στάζει και οι πορτοκαλιές
πεταλούδες είναι ακόμα κοντά μας...
Βράδιασε για τα καλά, το δείπνο πλούσιο κι εκεί στην έρημη παραλία τα
απόνερα από τη μάχη στις αμμοθίνες δεν έχουν σβήσει ακόμα.
Νέα ημέρα και νέα παιχνίδια που αναπτύσσουν το αισθητήριο του κινδύνου και
της ισορροπίας. H επόμενη πρόκληση αντιμετωπίζεται και αυτή με κάθε
σοβαρότητα. Marine Jet και παιχνίδια δύναμης ξετυλίσσονται στο γαλάζιο
ρευστό με έξαρση στους κανόνες ασφαλείας.
Θέαμα μαγικό οι λιλιπούτειοι κυβερνήτες να αποκαλύπτουν την αναμενόμενη
ωριμότητα στον προκαθορισμένο χώρο και να κοντράρουν στα ίσα, υποτιθέμενα
συνομήλικά τους δελφινάκια.
H πυραμίδα των γνώσεων και των κατακτήσεων υψώνεται συνέχεια, βάζοντας νέες
μεγαλύτερες βάσεις. Πορφυρένιο το ηλιοβασίλεμα και η αβάσταχτη ελαφρότητα
του ονειρικού αστρικού ύπνου εδράζεται στην ατέλειωτη σειρά των υπνόσακων
πάνω στην ακτογραμμή. Ευτυχώς «η γραμμή Μαζινώ» των κουνουπιών είναι αρκετά
μακριά.
Την επομένη το αναρριχητικό πεδίο της Καλογριάς, με τις πάμπολλες διαδρομές
υψηλής δυσκολίας μάς υποδέχεται κοντά του. O καταξιωμένος σε ορειβατικά
θέματα εκπαιδευτής-συνοδός απλώνει σχοινιά, κρίκους, ζώνες και «μεταφέρει»
γνώση και αυτοπεποίθηση. H δεκάμετρη κατακόρυφη πίστα, βαθμού δυσκολίας 4+
και το μικρό βράχινο δίεδρο έγιναν διάμεσα ολοκλήρωσης για τους μικρούς μας
φίλους. H ολόφωτη μέρα εκεί στην απέραντη θέα του υγροβιότοπου της
Επισκοπής έκλεισε θριαμβευτικά με τα ραπέλ, ενώ μικροτσικνιάδες και
ποταμογλάρονα μάς κράταγαν συντροφιά πετώντας πάνω από τους καλαμιώνες.
Νοτιοανατολικά δείχνει τώρα ο μπούσουλας και τα ελατοδάση του Πάρνωνα
γίνονται η γειτονιά μας, ενώ το πέτρινο κομψοτέχνημα, του αγνού φίλου μας
στην Αρνόμουσγα, φαντάζει για το σπίτι μας.
Γνωστές και οικείες οι διαστρικές μας περιπολίες, έκπληξη και αμεσότητα από
τις διεισδύσεις μας στα ερτζιανά του νόμιμου ραδιοερασιτεχνικού φάσματος.
Οι ώρες παίζουν τρελά και στη γλυκιά δροσιά του πρωινού ο γυμναστής-
συνοδός μας δείχνει ασκήσεις πρωτοφανέρωτες, σε κορμούς δένδρων και
χωμάτινα πρανή, που θα έκαναν οποιοδήποτε σχολικό τυπικό πρόγραμμα να
κοκκινίσει αμήχανα.
H νεολαία δικαιούται να είναι ακτιβίστρια της ζωής, όχι σε διαδρομές
νιρβάνας δίχως νόημα και προορισμό, αλλά στη λάμψη ζωής και αυτοανακάλυψης
που δίνει η νυκτερινή εξάωρη πορεία κάτω από το ασημένιο σεληνόφως, εκεί
στην παγωνιά του κοσμοδρομικού οροπεδίου.
Στη συνέχεια το καλοκαιρινό μας σχολείο αποκτά ένα ιδιαίτερο «χρώμα», αφού
το paintball (χρωμοσφαίριση) παίρνει τη σκυτάλη.
O «Μικρός Ήρωας» αναβιώνει, ο «Χορεύοντας με τους Λύκους» και οι Σιού
μετενσαρκώνονται στην εκπληκτική κινητικότητα αγοριών και κοριτσιών της
πόλης που γιγαντώνουν τις ψυχοπνευματικές παραμέτρους τους και απολαμβάνουν
το πιο άγριο γλυκό παιχνίδι της παιδικότητάς τους. O πανταχού παρών
συνοδός-γιατρός, στα δικά μας παιχνίδια χωρίς σύνορα στη χαρά και τη γνώση,
είναι πάντα stand by, αλλά στο τέλος μην αντέχοντας στον πειρασμό,
καμουφλάρεται με τις φτέρες και γίνεται ενεδρεύων.
O σπεσιαλίστας σε θέματα επιβίωσης συνοδός μας, δεν χορταίνει το πεδίο και
το κατατάσσει στα κορυφαία, από τα πάμπολλα που έχει ζήσει σε Αμερική και
Αγγλία.
O Jean Michel Jarre και οι ηλεκτρονικές του νότες χάνονται μέσα στις
βελόνες των μαυρόπευκων και ανυψώνονται πέρα μακριά στο Κρόνιο. Για μας, ο
χρόνος κυλάει ορμητικά, δαιμονικά και τα διάφορα γεγονότα πριν από το
ξεκίνημα, ήδη εξακοντίσθηκαν βαθιά πίσω στο χρόνο.
Στη συνέχεια πηγές καθάριες και αλώβητες από τους απανταχού αμφιλεγόμενους
επιδρομείς του οικοτουρισμού, τρέχουν ασταμάτητα δείχνοντας τη φυσική ροή
στη βαρύτητα της αλάθητης νομοτέλειας.
Βαμβακού και Βρέσθενα, Ακροπολικές στιγμές της μπελ-επόκ. Τώρα μας
αποζημιώνουν τα καλοκάγαθα βλέμματα των ορεσίβιων μικρών και μεγάλων που
πονάνε τον τόπο τους, αλλά με πίκρα βλέπουν τις ευκαιρίες για κοινωνική
ανέλιξη να χάνονται.
Πενταδάκτυλος, και η πέτρινη Πυραμίδα παραμένει μεταφυσικό σύμβολο, ενώ ο
Ευρώτας, ισχνός και άβουλος, παλεύει με τις φαντασιώσεις μας για να
διακρίνουμε φιγούρες αγοριών και κοριτσιών, παιδιά της δύναμης στη λιτή και
μοναδικά προσδιορισμένη Αρχαία Σπάρτη.
Βάτικα και εκεί στον όρμο των Βοιών η κ. Αρώνη μάς υποδέχεται στα υπέροχα
bungalows των Αγίων Αποστόλων. Βλέπετε η επανένταξη στα κλεινά άστεα πρέπει
να γίνει σταδιακά και οι μικροί μας φίλοι από Αίγιο, Κέρκυρα, Βόλο και
ιδιαίτερα οι Αθηναίοι, πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα του ψυγείου, της
τηλεόρασης, του ντουζ, του κρεβατιού.
Νεάπολη, Μυρτώο και Κάβο Μαλιάς. H αγριάδα σε όλο της το μεγαλείο.
Βελανίδια, μοναδικότητα οικιστική, έκπληκτα πρόσωπα και άπλετη συμπάθεια.
Για μας ο δρόμος οδηγεί νότια.
Αγιος Θωμάς, και βράχια κοφτερά δίπλα στο ξέφρενο κύμα.
Πεταγμένα στην τραχιά ακτή τα ξύλινα λείψανα καραβιών και πάμπολλα τ?
απομεινάρια της ανθρώπινης δραστηριότητας παρωχημένου χρόνου. Εμπειρίες
πρωτόλειες για τα παιδιά και ο ήλιος σφυροκοπάει. Μονοπάτι ευδιάκριτο ή
δυσδιάκριτο, ανεβαίνει ή κατεβαίνει, τα πουρνάρια και τα σχίνα προβάλλουν
παγερά αμέτρητα αγκάθια. O στόχος επιτέλους προβάλλει. O φάρος του
Ακρωτηρίου Μαλέας ορθώνεται στον ορίζοντα. Τελευταία βήματα στο φαρδύ τώρα
μονοπάτι και στ? όνομα του αυτοματισμού, η διάχυτη εγκατάλειψη μάς
πληγώνει. Φωτοκυψέλες και πεσμένοι σοβάδες, η «μαρμάρινη βίδα» μάς οδηγεί
στη μικρή ταράτσα.
Χαλάρωση σ? ένα ατέλειωτο time out. Το απέραντο ελληνικό γαλάζιο ενσαρκώνει
τις ψυχικές μας αποδράσεις και οι «φαντομάδες» με τα F4 μάς χαρίζουν
μοναδικά συναισθήματα περνώντας στο ύψος του φάρου, σαν να μας χαιρετούν...
Από τα υπέργεια στα υποθαλάσσια και το άγγιγμα με κάθε σεβασμό των
ρυμοτομημένων κτισμάτων στη βυθισμένη πόλη, πέρα στο Παυλοπέτρι, ανάβει
τους προβολείς της εξερευνητικής διάθεσης. Το ανέβασμα της Πελοποννήσου
δείχνει το τέλος. H επιστροφή είναι γρήγορη και κανένας δεν βιάζεται.
Εκεί στον τερματισμό, γονείς και φίλοι με ολοφάνερη χαρά παρακολουθούν τα
παιδιά να σφραγίζουν μία από τις ομορφότερες εμπειρίες ολόκληρης της ζωής
τους μ? ένα θεότρελο τραγούδι.
Στα 25 χρόνια τους οι 4TPOXOI τάραξαν τις κατεστημένες φόρμες του ειδικού
και γενικού Τύπου, άναψαν χιλιάδες μικρές φλόγες δημιουργίας στις καρδιές
των μοναδικών αναγνωστών τους, αντιπαρατάχθηκαν στους πολύμορφους
κιτρινισμούς «με τη γλώσσα στο μάγουλο» και έδειξαν προ πολλού τη
ρεαλιστικότητα των οραματισμών τους.
Τα Adventure Games συμπλέοντας την τελευταία τετραετία με το σπινθηροβόλο
πνεύμα του K.K. έβαλαν το δικό τους μικρό λιθαράκι στο αδιάσειστο
οικοδόμημα των Τεχνικών Εκδόσεων, που προβάλλει ένα life-style χαμένο βαθιά
στο μέλλον, έτη φωτός μακριά από τα υβριδικά πρότυπα και την υπεριπτάμενη
ραστώνη.
Για του χρόνου, περιττεύει να υποσχεθούμε νέες πρωτοποριακές ιδέες, αφού
για μας οτιδήποτε ριζοσπαστικό είναι ήδη καθεστώς... _A.T.
KIA
Αυθεντικοί ιθαγενείς και μοναδικοί εξουσιαστές του οδικού κόμβου προς την
οδό ταχείας κυκλοφορίας Αγίου Θωμά/Κάβο-Μαλιά.
«Χμ, ωραία το πηγαίνει... Πρέπει να βάλω κι εγώ τα δυνατά μου... Είναι η
σειρά μου τώρα, ελπίζω να προλάβω τον ανεφοδιασμό...»
Δάσος Στροφυλιάς και αιωνόβιες κουκουναριές. Εδώ στο μεγαλύτερο
παραθαλάσσιο δάσος της χώρας μας, το φως και τα συμπλέγματα των δένδρων
δημιουργούν παράξενα στερεογράμματα.
KIA SPORTAGE - H ταχεία επέμβαση
Στην ποικιλία των δραστηριοτήτων ενός πολυμορφικού προγράμματος, όπως ήταν
το Adventure Game 1995, ανάλογες ήταν και οι υψηλές απαιτήσεις από πλευράς
έμψυχου και άψυχου υλικού.
Μπορεί να μην κινηθήκαμε στην έρημο Ατακάμα ή στην πολική Λαπωνία, όμως η
γρήγορη εναλλαγή υψομέτρων και ατμοσφαιρικών θερμοκρασιών, σίγουρα υπέβαλε
σε δοκιμασία όλους μας.
H επιλογή του KIA Sportage ως μηχανοκίνητου συντρόφου ταχείας επεμβάσεως
αποδείχθηκε σωστή. Έτσι λοιπόν η παράξενη δοκιμή που κάναμε, στο
αξιοσημείωτης αισθητικής σχεδίασης όχημα, δίνει τα παρακάτω συμπεράσματα.
Στην προσέγγιση των απέραντων αμμόλοφων της Δυτικής Πελοποννήσου τα
προβλήματα από πλευράς πρόσφυσης και μετάδοσης είναι μηδαμινά. Στα
συνεχόμενα χιλιόμετρα με τσιτωμένη οδήγηση, όπως η διάβαση του Ταϋγέτου, η
συνεχής παρουσία των 129 στιβαρών ίππων του 16βάλβιδου κινητήρα και η άψογη
αποτελεσματικότητα των φρένων, μας αφήνουν τις καλύτερες των εντυπώσεων για
τη νέα εξ ανατολών τεχνολογική δημιουργία. H ρυμούλκηση των παρελκόμενων
extreme κατασκευών της Yamaha αποδείχθηκε για το Sportage πραγματικό
παιχνιδάκι. H «διοικητική μέριμνα» και ο συνεχής ταχύτατος ανεφοδιασμός, σε
τρόφιμα και καύσιμα, ανέδειξαν τις ικανότητες αυτού του μικρού σκεπαστού
«φορτηγού», ενώ έκπληξη προκάλεσε η σχετικά χαμηλή κατανάλωση.
Μην μπορώντας να αντέξουμε στον πειρασμό, χορέψαμε αρκετά, εξολισθαίνοντας
και προτοποθετώντας το αξιόπιστο αυτό όχημα και τελική αίσθηση ήταν η
επιθυμία για σάρωση του δασικού οδικού δικτύου της χώρας, χωρίς ούτε μια
στιγμή να σκεφθούμε τη βοήθεια που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι
προστατευτικές μπάρες στις πλαϊνές πόρτες.